Zeliha Etöz , Taylan Esin
İLETİŞİM YAYINLARI
Elinizdeki kitap, kıt kaynakları didik didik ederek, 1916 Ankara
Yangını’nın arka planını ve “felâketin mantığını” aydınlatmaya çalışıyor.
Bu yangın büyük bir maddi hasara yol açmakla kalmamış, şehrin
tarihinde bir dönüm noktası olmuştu. Ankara’nın çok etnili nüfus
yapısını “düzlemiş”, toplumsal ve ekonomik gücün el değiştirmesini
sağlamış; müstakbel ulus-devletin başkentinde “yoktan var etme”
anlatısına uygun, sıfırdan inşa edilecek bir boş saha açmıştı.
Taylan Esin ve Zeliha Etöz, o dönemde Anadolu’da çıkan/çıkarılan
yangınların bağlamı içinde, belgelere, tanıklıklara ve dönemin yerel
siyasi sorumlularına mercek tutarak, Ankara yangınının son derece
canlı bir analizini yapıyorlar.
“Devlet eliyle, kurumsal veya paramiliter güçlerin kullanılması
yoluyla gerçekleştirilen yangınlar... esas olarak ‘yerinden etme’
politikalarının bir parçası olarak değerlendirilmelidir. (...) Türkiye’de
de özellikle 1915’ten 1922 yılına kadar devam eden savaş yıllarında
yangın çıkartmak çokça başvurulmuş bir yol olmuştur. (...) 1915
Tehciri’ni izleyen dönemde Anadolu’nun pek çok yerinde çıkan/
çıkartılan yangınlar, şahit ve maruzlarının pek çoğunun kamuoyu
yaratmalarına fırsat tanımayan koşullar altında cereyan ettiği için
tarihin karanlıkları içinde kaybolup gitmiştir...”
SUAVİ AYDIN
İLETİŞİM YAYINLARI
Elinizdeki kitap, kıt kaynakları didik didik ederek, 1916 Ankara
Yangını’nın arka planını ve “felâketin mantığını” aydınlatmaya çalışıyor.
Bu yangın büyük bir maddi hasara yol açmakla kalmamış, şehrin
tarihinde bir dönüm noktası olmuştu. Ankara’nın çok etnili nüfus
yapısını “düzlemiş”, toplumsal ve ekonomik gücün el değiştirmesini
sağlamış; müstakbel ulus-devletin başkentinde “yoktan var etme”
anlatısına uygun, sıfırdan inşa edilecek bir boş saha açmıştı.
Taylan Esin ve Zeliha Etöz, o dönemde Anadolu’da çıkan/çıkarılan
yangınların bağlamı içinde, belgelere, tanıklıklara ve dönemin yerel
siyasi sorumlularına mercek tutarak, Ankara yangınının son derece
canlı bir analizini yapıyorlar.
“Devlet eliyle, kurumsal veya paramiliter güçlerin kullanılması
yoluyla gerçekleştirilen yangınlar... esas olarak ‘yerinden etme’
politikalarının bir parçası olarak değerlendirilmelidir. (...) Türkiye’de
de özellikle 1915’ten 1922 yılına kadar devam eden savaş yıllarında
yangın çıkartmak çokça başvurulmuş bir yol olmuştur. (...) 1915
Tehciri’ni izleyen dönemde Anadolu’nun pek çok yerinde çıkan/
çıkartılan yangınlar, şahit ve maruzlarının pek çoğunun kamuoyu
yaratmalarına fırsat tanımayan koşullar altında cereyan ettiği için
tarihin karanlıkları içinde kaybolup gitmiştir...”
SUAVİ AYDIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder